Al in de aanloop naar de persconferentie vanavond wist Nederland dat er teleurstelling zou zijn. We zagen een zorgelijke, serieuze en diepdonkerblauw-gedaste premier met een groot dilemma: de strijd tussen de vrijheid van de een en de gezondheid van ons allemaal. Rutte had weinig zoets weg te geven. En dat terwijl mensen snakken naar een shot oxytocine. Maar in een land tussen hoop en vrees heeft een krachttaal geen zin. In zijn blog voor Adformatie stelt collega Paul Stamsnijder dat er dan maar één communicatiestrategie is: verwachtingen temperen. De hele blog is hier te lezen.
